Τρίτη 12 Ιουνίου 2018


ALBU-MINUS:YE

KANYE WEST




Μέσα σε ένα καλοκαίρι γεμάτο κυκλοφορίες για την GOOD Music,o Kanye West κυκλοφόρησε και το Ye,το ένα από τα δύο άλμπουμ του για αυτή τη περίοδο (αναμένεται και ένα άλμπουμ σε συνεργασία με τον Kid Cudi).Είχε προηγηθεί ένα αρκετά παραγωγικό διάστημα για τον West,ο οποίος είχε αποκλειστεί σε ένα ράντσο στη Γιούτα και δημιουργούσε ασταμάτητα,βάζοντας την υπογραφή του σε δύο προσωπικούς δίσκους αλλά και στους δίσκους των Pusha T,Teyana Taylor και Nas ως παραγωγός.
Ο μήνας πριν την κυκλοφορία του Ye ήταν ιδιαίτερα τεταμένος για τον Kanye καθώς δέχτηκε κριτική για το χαρακτηρισμό της σκλαβιάς ως επιλογής σε συνέντευξή του αλλά και για την στήριξή του στον Trump,με πολλούς να περιμένουν το Ye να είναι μια αποτυχία.Ας δούμε αν το άλμπουμ επιβεβαιώνει τη προσδοκία αυτή.
Ας αρχίσουμε από το cover του άλμπουμ.Ο Kanye West χρησιμοποίησε μια φωτογραφία μιας οροσειράς μαζί με τη φράση ~I hate being bipolar,it`s awesome~(μισώ να είμαι διπολικός,είναι τέλειο).Ιδιαίτερα μινιμαλιστικό cover,έξυπνο και αστείο λογοπαίγνιο που δείχνει την έντονη εναλλαγή συναισθημάτων ενός διπολικού.
Και το άλμπουμ έχει αυτή ακριβώς την αίσθηση:έντονη εναλλαγή συναισθημάτων από τραγούδι σε τραγούδι ή ακόμα και μέσα στα ίδια τα τραγούδια.
Αρχίζει με το thought about killing you,τον καλύτερο ίσως και σκοτεινότερο τρόπο για εισαγωγή σε ένα άλμπουμ του Kanye,στο οποίο αναφέρεται στις άσχημες σκέψεις που περνάνε από το μυαλό του για αυτόν και για τους γύρω του,πίσω από τις οποίες είναι κρυμμένη αγάπη.
Στη συνέχεια του δίσκου αναφέρεται σε ποικίλα θέματα της καθημερινότητας όπως την οικογένεια,την αποξένωση και την ψυχική υγεία.Αναφέρεται επίσης στη σύγκρουση με τη show biz και με την θέληση των Kardashians για συνεχή ενδιαφέρον(είναι παντρεμένος με την Κιμ).Γενικά,το άλμπουμ έχει αρκετές αναφορές στις Kardashian και τον κύκλο τους (πχ Tristan Thompson),όπως έχει και αρκετές αναφορές σε πράξεις που αντικρούονται μεταξύ τους (πχ το αράγμα σε στριπτιτζάδικα-το να είσαι καλός πατέρας και σύζυγος).Γιατί άλλωστε,αυτό δεν σημαίνει να είσαι διπολικός;
Από άποψη μουσικής,το άλμπουμ είναι <<ντυμένο>> με soul beats,αρκετά πρωτότυπα,όπως μας έχει συνηθίσει ο Kanye,ενώ έχει τόσο ραπ όσο και πιο τραγουδιστά κομμάτια.

Τα feats έδεσαν άψογα.Ty Dolla Sign,Kid Cudi και 070 Shake πλαισίωσαν τον West προσθέτοντας τέλεια φωνητική τοποθέτηση,με πολλούς να θεωρούν ότι τα πήγαν καλύτερα και απο τον Kanye.Ξεχνάνε όμως ότι μια ορχήστρα δε παίζει χωρίς μαέστρο.
Το μόνο κακό με το Ye είναι ότι τελειώνει αρκετά γρήγορα καθώς περιέχει μόνο 7 τραγούδια και έχει συνολική διάρκεια περίπου 35 λεπτά.


Σε τελική ανάλυση,θεωρώ αυτό το άλμπουμ ιδιαίτερα καλό.Σίγουρα δεν είναι ανάλογης αξίας του Graduation,ούτε θα έχει εγγυημένα μεγάλη εμπορική επιτυχία,όμως απομυθοποιεί την εικόνα του σελέμπριτι Kanye West,μας κάνει να νιώθουμε πως η ψυχική υγεία δεν έχει να κάνει με τα λεφτά και την επιτυχία και πως οι σταρ είναι άνθρωποι όπως και έμεις.Λειτουργεί ως ένα παράθυρο στη ψυχή του Kanye,ως μια ματιά από την οπτική του γωνία.Οι απόψεις του μπορεί να μην είναι κοινώς αποδεκτές ή να μοιάζουν περίεργες,όμως αυτό είναι το ωραίο της μουσικής και της διαφορετικότητας,ότι ο καλλιτέχνης εκφράζεται ελεύθερα.
Όπως λέει ο ίδιος:ο κόσμος λέει μην πείς αυτό μην πείς το άλλο,απλά πες το δυνατά να δείς πώς το νιώθεις.

Τραγούδια που συνιστώ ανεπιφύλακτα:Thought About Killing You,Ghost Town,Wouldn`t Leave,All Mine
Τραγούδια που δεν είναι απαραίτητα για το άλμπουμ:Κανένα.Σοβαρά τώρα,έχει 7 τραγούδια,πόσο λιγότερα να γίνουν.Ο West εδώ ακολούθησε το μότο ποιότητα πάνω από ποσότητα.